போர்னோகிரா·பி

அண்ணா பல்கலைக்கழக விடுதியில் ரெய்ட் நடந்த போது, போர்னோகிரா·பி படங்களை, கணிணியில் பார்த்துக் கொண்டிருந்த நான்கு மாணவர்கள் கையும் களவுமாகப் பிடிபட்டார்கள். அவர்கள் நால்வரும் உடனடியாக சஸ்பெண்ட் செய்யப்பட்டார்கள். இது இன்று ஹிந்துவில் வந்திருக்கும் செய்தி.

போர்னோகிரா·பி பார்ப்பது, படிப்பது போன்றவை, அண்ணா பல்கலைக்கழக விடுதியின் விதிமுறைகளுக்கு உட்படாததாக இருக்கலாம். ஆனால், அந்தத் தவறுக்கு சஸ்பெண்ட் செய்வது, அந்த மாணவர்களின் வாழ்க்கையில் எத்தனை மோசமான பின் விளைவுகளை ஏற்படுத்தும் என்பதை, அண்ணா பல்கலைக்கழகத்தின் நிர்வாகம் சரியாக உணரவில்லை. தமிழகத்தைப் பொறுத்த மட்டில், அண்ணா பல்கலைக்கழகம், ஒரு முதன்மையாக கல்வி கேந்திரம். தொழில்நுட்பக் கல்வியை எடுத்துப் படிக்க நினைக்கிற பெரும்பான்மையானோர் தேர்ந்தெடுப்பது கிண்டி செல்கிற பாதையைத்தான். அப்படிப்பட்ட ஒரு கல்விக்கூடத்திலே சேர, சிரமப்பட்டுப் படித்து,இரவு பகல் பாராது உழைத்து, நுழைவுத்தேர்விலே தேர்ச்சி பெற்று, வருங்காலத்தில் ஒரு பொறியாளராகலாம் என்று எண்ணத்துடன் இருக்கும் இருபதின் ஆரம்பத்தில் இருக்கும் இளைஞர்களை, ஆபாசப்படம் பார்த்த காரணத்துக்காக, தற்காலிகமாக நீக்கி, அந்தச் செய்தியை, ஹிந்துவுக்கும் வெளிச்சம் போட்டுக் காட்டி, அந்த மாணவர்களின் தாய் , தகப்பன், சகோதரி, சுற்றத்தினர் அனைவரிடமும் அவர்கள் பெயரை ரிப்பேர் செய்து எந்த வகையில் நியாயம் என்று சுத்தமாகப் புரியவில்லை.

மாணவர்கள் செய்தது சரி என்று நான் சொல்ல வரவில்லை. அவர்கள் செய்தது தவறுதான். ஆனால், அந்த தவறுக்கான தண்டனை இதுவா என்பதுதான் கேள்வி.

அண்ணா பல்கலைக்கழக் நிர்வாகம், மாணவர்களுடைய கல்வித்தேவையை பூர்த்தி செய்வது, வேண்டிய வசதிகளைச் செய்து கொடுத்து நல்ல பொறியாளர்களை உருவாக்குவது, ஆராய்ச்சிகளில் ஈடுபட உற்சாகம் அளிப்பது போன்ற ஆக்கபூர்வமான விஷயங்களில் கவனம் செலுத்துவதை விடுத்து, மாணவர்களில் நன்னடத்தைக்கு காவல்காரர்களாக மாறிவருவது வேதனையான விஷயம்.

இதே மாணவர்கள், விடுதியில் தங்கிப் படிக்காமல், தன் வீட்டில் தங்கிப்படித்துக் கொண்டு, ஓய்வு நேரத்தில்,போர்னோகிர¡·பி பார்ப்பதும் படிப்பதுமாக இருந்திருந்தால், அண்ணா பல்கலைக்கழக நிர்வாகம் ஒன்றும் செய்யாது. ஆக, நிர்வாக

த்துக்கு மாணவர்கள் மீதான அக்கறையை விடவும், பல்கலைக்கழகத்தின் வளாகம் புனிதமாக இருக்க வேண்டும் என்ற பிரயாசைதான் அதிகமாக இருந்திருக்கிறது. இல்லாவிட்டால், ஓட்டல் பாணியில் ரெய்டு நடந்திருக்காது. மேடையில் ஏற்கிற போதெல்லாம் டிசிப்ளின், டிசிப்ளின் என்று கர்ஜனை செய்யும் பல்கலை துணைவேந்தருக்கு, போர்னோகிரா·பி பார்க்கிறதுக்கும், தனி மனித ஒழுக்கத்துக்கும் எந்தத் தொடர்புமில்லை என்பது தெரியாமல் போனதில் ஆச்சர்யமில்லை.

இந்திய குடும்ப அமைப்பில், பாலியல் விஷயங்களை முறையாகத் தெரிந்து கொள்ள நடைமுறை ஏதும் இல்லை. அனேகம் பேர் இலை மறை காய் மறையாகத் தெரிந்து கொள்ளுபவர்களும், இப்படி புத்தகம் படித்து, போர்னோகிரா·பி படம் பார்த்து, தெரிந்து கொள்ளுபவர்கள் தான். இன்றைக்கு இணையத்தில் இதை பார்க்கிறவர்கள், அன்றைக்கு இருந்திருந்தால் பின் அடிக்கப்பட்ட கொக்கோகப் புத்தகங்களைப் படித்திருப்பார்கள். இந்த பாலியல் தொடர்பான பிரச்சனைகளை, குடும்பத்தினரிடமும், சில சமயம் வாழ்க்கைத் துணையுடன் கூடவும் விவாதிக்க முடியாத, ஒரு மூடி மறைக்க வேண்டிய விஷயமாகத்தான் இருக்கிறது. இந்த சூழ்நிலைகளை, மாணவர்களின் வயது, அனுபவமின்மை, இயற்கையான ஆர்வம், அவர்களுடைய உளவியல் ஆகிய எதையும் கணக்கில் எடுத்துக் கொள்ளாமல், ஒரு K-4 போலீஸ் ஸ்டேஷனின் சப்-இன்ஸ்பெக்டர் மாதிரி, விடுதிகளுக்கு ரெய்டு போவதும், மாணவர்களைக் கையும் களவுமாகப் பிடித்து, உடனடியாக பத்திரிக்கைகளுக்கு செய்தி அளிப்பதும், கல்வியாளர்கள் செய்யக் கூடாதது.

இதை வாசிப்பவர்களில் எத்தனை பேர் சேதன் பகத் எழுதிய five point someone என்ற புதினத்தை வாசித்திருப்பீர்கள் என்று தெரியவில்லை. அது, CGPA என்ற நாலெழுத்து மந்திரத்தை மட்டுமே உச்சரிக்கும், IIT என்ற புண்ணிய ஷேத்திரதில் நடக்கும் கதை. வெவ்வேறு வாழ்க்கைப் பின்னணியைக் கொண்ட மூவர் அந்த IIT விடுதியில் வாழும் நான்குவருடங்களில், நிகழும் சம்பவங்களை, ஆசிரியர் மிக அழகாக விவரித்திருப்பார். உள்ளே வருகிற மாணவர்களின் வயதுக்கும், அங்கே சொல்லித் தரும் ஆசிரியரின் வயதுக்குமான இடைவெளி, அம்மூவரின் வாழ்க்கையை எப்படி எல்லாம் திசை திருப்புகிறது என்பதையும், படித்துப் பார்த்தால் தெரிந்து கொள்ளலாம். ஹரி. அலோக், ரயன் ஆகிய மூவரின் வாழ்க்கயை நல்லவழிக்கு திசை திருப்பிய, prof Veera போல, மாணவர்களைக் காப்பாற்ற அண்ணா பல்கலையிலும் ஒருவர் இருந்தால்
எத்தனை நன்றாக இருக்கும் என்று யோசித்துப் பார்க்கிறேன். இல்லை.

மாணவர்கள் சஸ்பெண்ட் ஆன இந்தச் செய்திக்கு நேர் மேலே, பல்கலையின் campus interview வில் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட மாணவர்களுடன் போட்டோவுக்கு போஸ் கொடுத்துச் சிரிக்கிறார், துணைவேந்தர். வளர்ந்து வரும் இந்தியத் தொழில் துறைக்குத் தேவையான அளவு மாணவர்களைத் தயார் செய்வது, ஆய்வுப்பணிகளில் ஈடுபட நினைப்பவர்களை ஊக்கப்படுத்துவது , entrepreneur ஆக நினைத்தால், அதற்கு வேண்டிய ஆலோசனைகளைத் தருவது ஆகியவற்றை விடவும் மூன்று மென்பொருள் முதலைகளுக்கு, ஆள்பிடித்துக் கொடுப்பது அவருக்குப் பெருமைக்குரிய விஷயமாக இருக்கிறது.

மாணவர்களை அந்த அந்த வயதுக்கு ஏற்ற இயற்கையான சுபாவத்தோடு இருக்க விடவில்லை என்றால், அந்த அழுத்தம் அவர்களுடைய பிற்கால வாழ்க்கையில் பிரதிபலிக்கும். மிக மிக அழுத்தப்பட்ட சூழ்நிலையில் இருந்து வெளிவந்ததில் இருக்கும் உற்சாகம், இனி சீருடை அணியவேண்டாம் என்பதில் இருக்கும் உற்சாகம், வெளியுலகை முதன் முதலாக அருகில் பார்ப்பதில் இருக்கு உற்சாகம், அலாதியானது. அந்த ஆனந்தத்தை அனுபவித்து விட்டு, அதே சமயம் வெற்றிகரமாகப் படித்து முடித்து இன்று தத்தமது தொழில்களில் கொடிகட்டிப் பறக்கும் முன்னாள் மாணவர்களும் இதே போல சில்லறைச் சந்தோஷத்தில் ஈடுபட்டிருப்பார்கள். அதனால் ஒன்றும் குடிமுழுகிப் போய்விடவில்லை.

மாணவர்களுக்கு, அவர்களுடைய வாழ்க்கையை அவர்களுக்கு அமைத்துக் கொள்ளத்தெரியும் என்கிற போது, இந்த மாதிரி ரெய்டு நடத்துவது, மிகவும் அராஜகமான செயல்.

அந்த மாணவர்களுக்கு என்னுடைய அனுதாபங்கள்.